Nomade worden, interview met Athéna en Bruno

We hebben het geluk gehad een koppel ongewone reizigers te ontmoeten. Ongewoon, want als je besluit nomadisch te worden, ja, dat is echt buiten de lijntjes kleuren. We horen niet bij de familie van de “grote reizigers” of de “wereldreizigers”. Nomadische reizigers zijn een beetje apart, want het is een beslissing die maar weinig mensen kunnen nemen. We vonden ze zo aandoenlijk dat we hun project, dat ze de rest van hun leven willen gaan uitvoeren, met jullie wilden delen! Of in ieder geval voor de komende jaren… Hier is een klein interview!

Kunnen jullie jezelf in een paar woorden voorstellen?

Bruno 38 jaar en Athéna 36 jaar. We reizen en leven al 15 jaar samen. We zijn heel representatief voor de generatie Y. Koningen van het improviseren, "slashers", flexibel en aanpasbaar, we hebben ons leven al 100 keer veranderd. En onze reizen lijken op ons en lijken niet op elkaar. We zijn onafhankelijke reizigers en we houden ervan om van de gebaande paden af te wijken… Maar we voelen ons net zo op ons gemak in een vrachtwagen, wildkamperend, bij mensen thuis of in een charmant hotel.

Wat altijd hetzelfde blijft in al onze reizen, is het ontmoeten van anderen. We houden er vooral van om te delen en ons geïntegreerd te voelen in het leven van de landen die we bezoeken. We hebben altijd de voorkeur gegeven aan beleefde momenten. We zijn echt geen fans van de checklist van dingen die je moet doen of zien.

En we zijn echte lekkerbekken en voor ons zijn gastronomie en samen aan tafel zitten echte momenten van delen, onlosmakelijk verbonden met onze reizen.

Vertel ons over jullie project

Ons project om nomaden te worden is een beetje ingewikkeld uit te leggen, want het is meer een nieuwe levensstijl dan een reis zoals we die kennen.

Eerst is er het verlangen om nomadisch te worden, maar dat kan zelfs in Europa of Frankrijk. Dan is er het verlangen om te reizen. Of is het andersom? Worden we nomaden om meer te kunnen reizen? Altijd weer die verdomde kip en dat verdomde ei… 😉 Hoe dan ook, we vertrekken in september naar Azië voor een reis van onbepaalde duur. We beginnen met Nepal, India, Pakistan en Sri Lanka, en daarna heel Azië. Maar eigenlijk weten we niet echt hoe lang het zal duren. We zullen naar onszelf luisteren, terugkomen (of niet), weer vertrekken (of niet) en misschien van pad veranderen…

Voor een preciezer antwoord moet je ons volgen. Vertrek op 18 augustus 2019

Wat was de trigger om nomade te worden?

Reizen is altijd een deel van ons geweest en de behoefte om te bewegen ook. Misschien is het een vroege midlifecrisis, maar na 6 verhuizingen, een lange reis, 8 professionele veranderingen en een emigratie, hebben we uiteindelijk begrepen dat stilzitten niet ons ding is.

In augustus hebben we de westkust van de Verenigde Staten ontdekt. De zonsopgang boven Monument Valley deed iets in mij (Athéna) trillen. Om 4 uur opstaan, met een stukje droog brood een magisch schouwspel bewonderen, we waren gelukkig… Ik kwam thuis en zei tegen Bruno: We doen het verkeerd, het leven is dit niet.

We hadden een wijnbar in Barcelona die het echt goed deed. We waren zelfs van plan om groter te gaan. Dus stelde ik voor om een jaar de wereld rond te reizen voordat we weer een zaak zouden openen. Hij zei NEE. Geen sprake van om onze succesvolle bar een jaar achter te laten, terug te komen met niets en weer opnieuw te beginnen. Dus was hij het meest radicaal en zei: "Als je wilt dat we ons leven veranderen, dan doen we het echt."

Dat was afgelopen september. In maart zijn we nomaden geworden en in augustus vertrekken we naar Azië.

En elke dag in dit nieuwe leven bevestigt onze keuze…

Zie deze post op Instagram

?? “De wereld wordt geboren in elke kus” van Joan Fontcuberta en Antoni Cumella in het centrum van Barcelona. Deze muurschildering bestaat eigenlijk uit 4000 foto's met het thema “vrij leven” en bevindt zich in de wijk Ciutat Vella in Barcelona. Een must-see van de stad. ——————————————— Gisteren hebben we elkaar voor het laatst gekust in Barcelona, de stad waar “de reizende geliefden” zijn geboren. Vandaag zijn we begonnen aan ons nomadische leven met een eerste stop in Parijs waar we het professionele deel van ons project opzetten. ? Fijne week gewenst. De onze wordt studerend en nomadisch ?? – – ?? El Mundo Nasce en cada beso compuesto por 4000 fotos con tema “vivir libre” que mejor manera que despedirse de Barcelona, besándonos una última vez en esta ciudad maravillosa para empezar nuestra vida nómada ? Vivimos libres a partir de hoy. Primera etapa, Paris donde pondremos en marcha la parte profesional de nuestro proyecto… os deseamos una semana estupenda, la nuestra será nómada y estudiosa ?? – – ?? “The World Born in each kiss.” Artwork of 4000 pictures about the thema “live free”. You can admire it in the old Town of Barcelona. We start our new way of life as nomads today… with a first step in Paris to learn and start the working part of our project… ? Have an amazing week ? – – #elmundonaceencadabeso #barcelona #barcelone #espagne?? #catalunya #voyage #passionvoyage #voyageurs #vienomade #travelling_europe #frenchtraveler #tourdumonde #lesfrançaisvoyagent #blogvoyage #instavoyage #travelgram #viaje #viajeros #nomadas #nomades #wanderlust #decouvrirlemonde

Een bericht gedeeld door B&A (@lesamantsvoyageurs) op 18 maart 2019 om 10:55 PDT

Hoe bereid je een lange reis voor?

We zijn nooit echt goed geweest in plannen, we veranderen toch steeds van gedachten.

Bij een wereldreis met een vertrek- en terugkomstdatum, stel ik me voor dat het plannen van de route belangrijk is. Maar omdat we geen terugkomstdatum hebben, weten we waar we aankomen, maar niet veel meer. We hebben ervoor gekozen om een enkele reis naar Kathmandu te nemen en het verder te zien.

Maar we hebben ons wel voorbereid op deze nieuwe levensstijl. Het appartement opzeggen, al onze spullen verkopen en weggeven (zelfs mijn trouwjurk), ons omscholen naar “nomadische” beroepen, een juridische structuur in Frankrijk opzetten, onze belastingen domiciliëren, een bloedonderzoek doen, vaccinaties, enz.

En we zijn minimalistisch geworden en proberen zo min mogelijk te consumeren. Onze enige aankopen in 2019 waren eetbaar of gerelateerd aan onze verplaatsingen om momenten te delen met de mensen van wie we houden. Niets materieels. Dat past toch niet in onze rugzakken 😉

Wat verwachten jullie van dit nieuwe nomadische leven?

Reizen natuurlijk!

En dan vrij zijn om te zijn waar we willen zijn, wanneer we dat willen.

Voor ons is nomadisch zijn op onze manier gelukkig zijn. Anders leven, een langzamer leven. En dan, ontmoetingen, verwondering en tijd, vrijheid en verrassingen…

Terugkeren naar minder materiële relaties. Onze behoeften verminderen en gewoon onze dromen leven.

Het is vooral in overeenstemming zijn met onszelf. We zijn nooit in staat geweest om stil te zitten, dus het lijkt ons een levensstijl die beter bij ons past.

En als het ons uiteindelijk niet meer bevalt, veranderen we gewoon weer van gedachten, dat schrikt ons niet af 😉

Wat zijn jullie mooiste reisherinneringen tot nu toe?

Heb je even? Want als je ons vraagt om onze reisherinneringen te vertellen, ben je voorlopig nog niet klaar… We zijn spraakzaam, dus als je ons op ons favoriete onderwerp brengt… Nou, je hebt erom gevraagd 😉

Schaatsen in Central Park, de zon zien opkomen boven Monument Valley, de wereld opnieuw uitvinden met Michael, een New Yorker, in een Poolse bar. Denken dat we Montenegrijns spreken door te veel Rakja te delen met een familie diep in Montenegro. De inwoners van een dorp in Turkije die om 7 uur 's ochtends op de vrachtwagen kwamen kloppen om ons ontbijt te brengen. De ontmoeting met onze beste vriend meer dan 10 jaar geleden in de Tunesische woestijn…

De landschappen, de mensen, de slappe lach, de tegenslagen.

En dan die Bosniër, in Mostar, die Portugees sprak. Hij had de taal geleerd omdat hij ooit naar Amalia Rodriguez had geluisterd en verliefd was geworden op de Fado. We hebben de dag met hem doorgebracht, liedjes gezongen van deze muziek die ons dierbaar is en de wereld opnieuw uitgevonden… In het Portugees, diep in Bosnië…

Is er een land in het bijzonder dat jullie zou kunnen vasthouden?

Allemaal en geen tegelijk.

Tijdens onze eerste reis waren we bijna in Turkije gebleven. Maar we waren toen veel jonger en minder zeker van onszelf.

We zijn van plan soms meerdere maanden op dezelfde plek te blijven als we ons er goed voelen, als we moeten werken, als we moe zijn… maar het idee is om te blijven bewegen, en ik denk dat onze nieuwsgierigheid gefrustreerd zou zijn als we ons zouden vestigen voordat we de hele wereld hebben gezien 😉

Zo, vanuit ons Parijse comfort lijkt het erop dat we veel verwachten van India, maar eerlijk gezegd weten we niet wat ons de komende maanden te wachten staat.

Kortom, voorlopig hebben we het gevoel dat nomadisch zijn het beste bij ons past, maar wie weet?

Hoe kunnen mensen jullie volgen?

Net als toen we 20 waren 😉 We hebben zelfs Pinterest haha Instagram en Facebook @lesamantsvoyageurs voor spontane updates. En dan de blog lesamantsvoyageurs.com, voor wie meer in detail wil treden of informatie wil over ons avontuur of hoe je zelf nomade kunt worden. Oh, en vooral, als je ons vragen wilt stellen of ons een berichtje wilt sturen per e-mail… We HOUDEN van uitwisselen, dus aarzel vooral niet.